Realia?

Dołączył: 10 Mar 2008 Posty: 4 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Wiem, wiem : Jest nowy i już się rządzi ;] Wyczytałem gdzieś, że planujecie realia zupełnie inne niż te które znamy: Inny świat. Nie powiem nie, ale mam dla was coś, co być może odwiedzie was od tego pomysłu...

Otóż wieki temu bawiłem się w małe political fiction ^^' Stworzyłem alternatywną historię świata za jakieś 30 - 40 lat. Dopisawszy się na Blastwave odkopałem ten tekst i trochę go dostosowałem do realiów gry.

Zanim zlinczujecie: Tak, WIEM że realia są ZUPEŁNIE INNE i świat jest nie ten - Ale zamieszczam to, co za chwilę przeczytacie, gdyż edytowanie tekstu sprzed roku nie kosztowało mnie wiele a być może będzie to stanowić jakiś zaczep do stworzenia historii tego świata.
A może nawet się rozmyślicie? Whatever.

----------------------------------------------------------------------------------

Cześć I: Przemiany polityczne w Rosji

W wyniku rosnącego niezadowolenia w państwie oraz sukcesywnego pogarszania się sytuacji ekonomicznej w Rosji – głównie związanego z nieudolnymi rządami premiera Ivanova oraz z nagłym – niewyjaśnionym aż do dziś – zanikiem gazu ziemnego, jednego z głównych towarów eksportowych Rosji na Europę zadecydowano o rozpisaniu przyspieszonych wyborów. W wyborach udział wzięli: Zjednoczona Rosja, kierowana przez rządzącego Ivanova. Partia której wielkim duchowym i ideologicznym przywódcą był zmarły kilkanaście lat temu Władimir Władimirowicz Putin. Partia Komunistyczna, zarządzana przez Jana Dimitriewa, kilkuletnia ledwie partia Wolności, pragnąca pojednać Rosję z Zachodem, kierowana przez Piotra Lenotova oraz nacjonalistyczna partia Wspólna Rosja zarządzana przez Ubolova, postrzeganego w państwach Europy jako niebezpieczny bogacz, o poglądach bliskich do faszystowskich.
Wybory te zostały uznane jako „Pierwsze w pełni demokratyczne wybory w dziejach nowożytnej Rosji”. Trzy partie stoczyły ze sobą prawdziwie ciężki bój o władzę nad supermocarstwem. Wyniki przedstawiały się następująco: Wybory zwyciężyła Partia Komunistyczna, zdobywając ponad 32% głosów. Na drugim miejscu uplasowała się Wspólna Rosja, zdobywszy 29% głosów. Trzecie zajęła partia Wolności zdobywając 24% głosów zaś czwarte miejsce zajęła Zjednoczona Rosja, zdobywając ledwie 12% wszystkich głosów elektoratu. Pozostałe procent głosów zdobyły mniejsze partie. Przy takim rozłożeniu głosów dla zachodu jasne okazało się, że po tylu latach, rządy komunistyczne oficjalnie powrócą na łono swej matki. Po wygranych wyborach Dimitriew wypowiedział słowa, które najlepiej miały oddać charakter najbliższych lat:
„Było wam dobrze za Lenina. Było wam dobrze za Stalina. Teraz po tylu latach stagnacji i nieudolnej walki z Zachodem nadchodzi Czerwony Świt który przywróci nas na podium areny międzynarodowej. Osiągniemy to wspólnym trudem i wysiłkiem, wylewając z siebie pot i przelewając własną krew”. Partia Komunistyczna umocniła jeszcze swoją pozycję wchodząc w koalicję ze „Wspólną Rosją”. Na wspólnym wiecu obu partii Dimitriew rzekł: „Od dziś siła Wspólnoty Rosjan zostaje wzmocniona przez ich Duch Narodu nakazujący im miłość do ojczyzny i nienawiść do tych, którzy chcą ją zniszczyć.”. Słowa te dodatkowo podkreślały agresywną politykę, którą zdecydował się podjąć nowy rząd.
Po utworzeniu parlamentu oficjalnie zerwano z pozorami demokracji, łącząc wszystkie partie w jedną wspólną Partię Komunistyczną Rosji. Rozpoczęły się rządy Monopartyjne w Rosji.

Część II: Reakcja świata na sytuację w Rosji

USA bardzo niechętnie przyglądały się całym wyborom w Rosji. Oczywistym było, że upadek Rosji był dla USA niezwykłą sposobnością do rozszerzenia swych wpływów oraz umocnienie swej pozycji na świecie. W obliczu zmian które zaszły w największym kraju na świecie, a zwłaszcza zwycięstwa Parti Dimitriewa oraz koalicji z nacjonalistyczną Wspólną Rosją, USA zapowiedziały równie agresywną politykę wobec tego kraju, na jaką oni pozwolą sobie wobec reszty świata. Ówczesny prezydent USA, Daniel Murray rzekł:
„Czasy stały się brutalne. Rosja cofa się kilkadziesiąt lat wstecz i my, Stany Zjednoczone, nie będziemy przyglądać się temu biernie. Na każdą pomoc odpowiemy współpracą, lecz na każdą agresję, będziemy musieli sami użyć ciężkich środków”.
Słowa Murraya miały już niedługo stać się prorocze.
Unia Europejska zajęła wspólne stanowisko w sprawie Rosji: Postanowiła nie zmieniać specjalnie swej polityki wobec tego kraju, choć nastąpiło wyraźne ochłodzenie stosunków. Jedynie Ukraina, która korzystając z niedawnego załamania się Rosji, ostatecznie wyrwała się spod jej władzy i przystąpiła do Unii Europejskiej zdecydowała się na otwarte przeciwstawienie się nowym Rządom: Urwała wszelkie stosunki dyplomatyczne i zamknęła swe granice na Rosję. Mimo protestów UE Ukraina nie odwołała swej decyzji, nawołując resztę krajów sąsiadujących z Rosją do podobnych działań. Jednakże nikt nie odważył się na podobne działanie. UE, które w związku z nagłym zanikiem gazu ziemnego w Rosji, zdązyło się już uwolnić od energetycznego uzależnienia od tego państwa, nałożyła na Ukrainę rekordowe kary w związku z jej niesubordynacją.

Komunistyczne Chiny z entuzjazmem przyjęły przemiany w Rosji. Mimo iż same najbardziej skorzystały na osłabieniu się roli Rosji w Azji i przejęła wpływy nawet nad dawnymi Republikami Radzieckimi, teraz zobowiązały się do współpracy z nowym rządem Rosyjskim. Udostępniły część swych wynalazków Rosji w zamian za prawa do eksploatacji nowo odkrytych złóż uranu na Syberii. Ścisła współpraca gospodarczo militarna doprowadziła do wyjątkowo bliskiej więzi między dwoma komunistycznymi Państwami, co ostatecznie zostało potwierdzone przez założenie Komunistycznej Wspólnoty Azji. W skład tej rady weszły: Rosja, Chiny, Indie, Kazachstan, Korea Północna, Afganistan, Tadżykistan, Pakistan, Birma, Wietnam, Mongolia oraz Tajlandia. wszystkie te państwa przyjęły ustrój komunistyczny (o ile wcześniej go nie posiadały).

Państwa Arabskie sytuację w Rosji przyjęły ze spokojem. Oczywiście, powrót Rosji na arenę międzynarodową był jej bardzo nie na rękę – Podczas „Upadku” Rosji dochody Arabii zwiększyły się prawie trzykrotnie – jednakże nie spodziewały się szybkich zmian w ekonomii i gospodarce światowej.

Część III: Komunistyczna Wspólnota Azji – Zależności, plany, działania.

Komunistyczna Wspólnota Azji w założeniach miała być organizacją, która miała wyrównać postęp technologiczno – gospodarczy w całej Azji oraz doprowadzić do dominacji państw członkowskich nad gospodarką całego świata. W rzeczywistości okazała się narzędziem, który miał posłużyć Chinom i Rosji w przeistoczeniu się w najsilniejsze państwo na świecie.
Chiny zgodziły się udostępnić część swych technologii państwom członkowskim w zamian za dostęp do złóż surowców. Rosja, która potrzebowała szybko odbudować utracony w ostatnich latach prestiż, chętnie przyjęła te warunki, inteligentnie wykorzystując zdobyte technologie do osiągnięcia dawnej świetności. Reszta państw członkowskich były jedynie marionetkami – Chiny, które jak wiemy zdobyły znaczne wpływy wśród państw dawnego ZSRR, eksploatowały z nich surowce, jednocześnie starając się nie utracić zdobytej dominacji na rzecz Rosji. Państwo Dimitriewa pragnęło odzyskać jednak dawne wpływy w takich państwach jak Kazachstan, Uzbekistan czy Korea Północna, dodatkowo rozszerzając swe wpływy na resztę państw członkowskich. Rosja wiedząc, że jawne działania wobec tych państw mogą szerzyć niezadowolenie wśród członków Wspólnoty, zdecydowały się na inny ruch. Dimitriew wyforsował idee utworzenia stanowiska „Najwyższego Sekretarza Wspólnoty”, którego kompetencje miałyby przypominać te, które posiadają prezydenci w państwach demokratycznych, dodatkowo zaś w sytuacjach kryzysowych, Sekretarz ten miałby prawo do sięgnięcia po władzę dyktatorską nad całą wspólnotą na okres dwóch miesięcy – O ile zgodziła by się na to większa część Wspólnoty. Z początku sceptyczne do tego pomysłu Chiny dały się przekonać prawami do pełnej eksploatacji nowo odkrytych złóż gazu ziemnego. Dimitriew wysunął na to stanowisko kandydaturę Ubolova – Przywódcę Rosyjskich nacjonalistów. Ubolov zdobył to stanowisko miażdżącą przewagą – przeciwko jego kandydaturze był tylko Kazachstan, obawiający się że nazistowskie zapędy Ubolova przełożą się na dominację Rosyjską we wspólnocie.
Po zwycięstwie Ubolova Dimitriew rzekł:
„Nowo narodzona Rosja od dziś ma dwóch przywódców. Ja, jako skromny budowniczy nowej potęgi oraz towarzysz Ubolov, który przewodzi całej wspólnocie Państw Komunistycznych. Nadchodzi zmierzch Zachodu i obiecywany Czerwony Wschód”.
Chiny, totalnie zaślepione badaniami nad nową bronią – Nazwaną wtedy „Blastwave” – zdawały się kompletnie nie przejmować rosnącym znaczeniem Rosji we Wspólnocie.
Ubolov jako przywódca szybko okazał swe prawdziwe oblicze. Zapowiedział budowę nowego, super mocarstwa wschodniego. W swym przemówieniu, które wygłosił niedługo po objęciu fotela Najwyższego Sekretarza Wspólnoty, nawiązywał do idei ZSRR oraz do planów ekspansji rządów Komunistycznych na kolejne tereny. Choć oficjalnie miało zostać to zrealizowane poprzez wcielanie nowych państw do Wspólnoty, większość świata objawiała się ewentualnego użycia siły.

Cześć IV: Reakcja Świata na utworzenie Wspólnoty. Pierwsze oficjalne pojawienie się „Blastwave”.

USA aż do ostatniej chwili starała się przekonać jak największą ilość państw do wstrzymania się z decyzją o dołączeniu do Wspólnoty. Ostatecznie udało się jej przekonać Japonię (!) która w celu zdobycia technologii Chin była gotowa przyjąć rządy komunistyczne. Stany Zjednoczone uznały utworzenie Wspólnoty za swoją wielką porażkę. Zapowiedziały bojkot Wspólnoty oraz liczne embarga handlowe na państwa Wspólnoty, jednakże Azja, a w szczególności Rosja, zaślepione wizją szybkiego rozwoju oraz dominacji zignorowały ostrzeżenia USA. Ostatecznie zapowiedziane Embarga zostały wcielone życie po obu stronach – Umarł handel między Ameryką a Azją, co doprowadziło do spadku kursu dolara, krachu na giełdzie oraz niezwykle trudnej sytuacji ekonomicznej USA. Podobnie stało się i we Wspólnocie, jednakże Komunistyczne rządy poprzez propagandę utrzymywały że „Zdradzieckie działania zachodu mające na celu zniszczenie Wspólnego Ducha Komunistycznej Azji” spowodowały jedynie drobne problemy gospodarcze. W rzeczywistości doprowadziło to do znacznego pogorszenia się warunków życia państw Wspólnoty, sztucznie maskowanego przez Komunistyczne rządy.

UE na utworzenie Wspólnoty zareagowały raczej spokojnie: Szybko nawiązały handel oraz wyraziły chęć wymiany technologiami ze Wspólnotą. W całym przedsięwzięciu nie dopatrywały żadnej intrygi Rosji, wierząc że Komunizm zamknie się jedynie wśród państw azjatyckich. Jedynie Wielka Brytania wyraziła zaniepokojenie rosnącym znaczeniem Rosji na arenie międzynarodowej, obawiając się że gdy jej potęga zostanie odbudowana, Ci zapragną jeszcze więcej. Choć oficjalnie opowiadała się za rozwiązaniami które zaprezentowała cała UE, rząd Brytyjski chłodno reagował na całe wydarzenie.

Kiedy Ubolov został wybrany na Najwyższego Sekretarza, USA zapowiedziały niezwykle agresywną politykę wobec Wspólnoty. Murray podczas pamiętnego przemówienia w Nowym Jorku powiedział:
„Historia zatacza koło, a komunistyczna zjawa pojawia się w dużo groźniejszej wersji niż blisko wiek temu. Wtedy to jednak polityka ustępstw oraz ignorancji wobec ZSRR nieomal zaprowadziły świat do tragedii. Tylko dzięki rozłamom w samych państwach Komunistycznych: Polsce czy NRD upadł mit Socjalizmu. Teraz jednak nie mamy czasu na to, aby Kazachstan czy Indie przejrzały na oczy i przeciwstawiły się rosnącej roli Rosji. Musimy wziąć sprawy we własne ręce. Nie pozwolimy na to aby Rosja czy Chiny rozpoczęły brutalną ekspansję na resztę świata, zasłaniając się białą flagą dyplomacji”.
USA zapowiedziały iż posiadają nową, morderczą broń masowego rażenia: Nazwaną Blastwave i że są w każdej chwili użyć jej, o ile Wspólnota rozpocznie jakieś agresywne działania. Z oczywistych względów ta wypowiedź wzburzyła Chińczyków, którzy byli pewni że jako pierwsi stworzą Blastwave oraz UE, która potępiała wszelkie posiadanie broni masowego rażenia. UE nakazała USA zakończenie badań nad tą bronią oraz jak najszybsze pozbycie się jej, w przeciwnym razie wyciągnięte zostaną konsekwencje.
USA odrzuciło ultimatum UE, w związku z czym nastąpiło znaczne ochłodzenie się stosunków Europy i Ameryki.
Taki obrót sprawy był tylko na korzyść Ubolova, który całkiem realnie myślał o planach ekspansji na kolejne kraje Azji.

Część V: Plan Ubolova. Utworzenie Zjednoczonych Komunistycznych Federacji Azji

Ubolov próbował w sposób dyplomatyczny zaprosić do Wspólnoty Koreę Południową, Japonię oraz Iran. Kiedy spotkał się z odmową tych państw wiedział, że drogą dyplomatyczną nic nie będzie mógł wskórać. Wówczas to pojawił się plan utworzenia państwa federacyjnego – Zjednoczonych Komunistycznych Federacjach Azji. Aby wcielić ten plan w życie, Ubolov potrzebował wsparcia jak największej ilości państw. Rosja, która w ciągu ledwie 10 lat zdołała dorównać technologicznie Chinom, wiedziała że może zaryzykować tak odważny plan jak przeistoczenie Wspólnoty w jedno państwo, narażając się przy tym jedynie na sprzeciw Chin. Dimitriw odzyskał już dawne wpływy nad większością Państw Wspólnoty, korzystając z iluzji jaką zapewniły Chinom: Teoretycznie to Chiny zarządzały większością złóż surowców Wspólnoty. Ubolov wiedział że gdyby pozbawić tej władzy Chińczyków, Ci będą musieli zgodzić się na wszystko co zaproponują Rosjanie.
Rosja przedstawiła Wspólnocie plan Ubolova. Wszystkie państwa, prócz Chin i Indii zaakceptowały ten pomysł. Chińczycy zdali sobie sprawę, że same sobie zgotowały upadek: Dając się przekupić Rosji za kolejne złoża, stopniowo traciły polityczną władzę w Azji. Plan Ubolova ostatecznie obnażył beznadziejną sytuację Państwa Środka. Rosja postawiła zatem Ultimatum: Albo poprą oni plan, albo Rosjanie pozbawią Chin wszelkich surowców które im udostępniali. W obliczu takiego warunku Chińczycy przyjęli plan Ubolova, stawiając jeden tylko warunek: Władzę obejmie dwóch przywódców: Chiński i Rosyjski, obaj o identycznych uprzywilejowaniach. Rosjanie przyjęli ten warunek.
Powstały Zjednoczone Komunistyczne Federacje Azji. Państwo, jakiego jeszcze nigdy nie widział świat. Super Imperium posiadające niesamowicie rozwiniętą Technologię. Świetnie działająca propaganda ukrywała problemy z którymi borykała się społeczność tego kraju: głód, ubóstwo oraz sukcesywnie rozwijający się krach ekonomiczny.
Na tym jednak nie zakończyły się plany dominacji nazisty Ubolova. Wraz z Chińskim Przywódcą: Yao Xipanem oznajmił on całemu światu iż również i ZKFA ukończyły prace nad „Blastwave” i są w stanie odpowiedzieć tym samym w razie ataku USA.

UE potępiła również i ZKFA, podobnie jak USA nakazując pozbycie się broni. Spotykając się z identyczną odmową, UE zmuszona była zawiesić wszelkie stosunki dyplomatyczne i handlowe z Azją. Świat stanął na skraju trzeciej wojny światowej.
Kilka miesięcy trwał okres stagnacji w polityce zagranicznej między trzema stronami tego konfliktu: UE, USA i ZKFA. Państwa Arabskie zachowywały neutralność, prowadząc handel z trzema stronami – Co sprawiło że w tym okresie tylko takie Kraje jak Arabia Saudyjska, Irak czy Iran rozwijały się gospodarczo i ekonomicznie.

Część VI: Trzecia Wojna Światowa. Użycie Blastwave i Wybuch.

Okres stagnacji przerwała niespodziewanie Wielka Brytania. Wypowiadając się niezależnie od UE postawiły ZKFA ultimatum: Albo pozbędą się oni Blastwave, albo zmuszeni będą podjąć działania wojenne. Wielka Brytania liczyła że ZKFA przestraszy się ewentualnego widma wojny z USA, Europą i najprawdopodobniej resztą świata.
Ubolov jednak tylko na to czekał. Uznał on warunki Wielkiej Brytanii za prowokację i rozpoczął działania wojenne. Tylko przez pierwszy miesiąc ZKFA zajęły pozostałą część Azji: Japonię, Koreę Południową oraz Iran i część państw Arabskich, tłumacząc że ich neutralność jest jedynie podstępem Zachodu. Działania wojenne USA nie przynosiły żadnych skutków: W związku z upadkiem gospodarczym jakiego doznał Stany po utworzeniu Wspólnoty i embargami nałożonymi na Azję, Amerykańska Armia była w bardzo kiepskim stanie. Mimo początkowych sukcesów w Chinach oraz Indiach, Amerykanie zostali zmuszeni do wycofania się z Azji. Wspólne Siły Europy umocniły wschodnie granice oraz udzieliły wsparcia państwom Arabskim. Wielka Brytania z kolei dokonała otwartego ataku, bombardując Moskwę.
Groźba użycia Blastwave wisiała w powietrzu. Żadna ze stron jednak nie chciała używać tak silnej broni. Ubolov kontynuował swój plan rozszerzenia Komunzmu na resztę Świata, naruszając neutralność Australii i całkowicie podporządkowując ją ZKFA. Gorąco było też na Ukrainie, gdzie przebiegał główny front sił Azjatyckich które planowały ekspansję na Europę.

Nie wiadomo kto pierwszy użył Blastwave. Niektórzy powiadają że rakieta została wystrzelona z Pekinu. Inni zaś twierdzą że rakieta opuściła tajną bazę w Arizonie. Są nawet i tacy którzy uważają, że Blastwave został użyty przez siły Brytyjskie, które ukrywały posiadanie tej broni przed resztą świata. Są i tacy, którzy uważają że to wszystkie trzy strony użyły tej śmiercionośnej broni w jednym momencie.
Zniszczenia jakie spowodował Blastwave były ogromne. Totalna deformacja skorupy ziemskiej, liczne trzęsienia ziemi, zmiany w atmosferze i biosferze ziemi. Zginęła prawie cała ludność na ziemi. Ci, co przetrwali, mogą mówić jedynie o niezwykłym szczęściu, opatrzności Bożej lub działaniu niewyjaśnionych sił. Są i tacy, którzy woleliby nie przetrwać: Wybuch wywołał u nich mutacje, zmiany w ciele i umyśle ludzkim. Postęp technologiczny cofnął się w niektórych dziedzinach o wiek, w niektórych nawet o znacznie więcej. Pewne jest, że użycie Blastwave jedynie potwierdziło słowa: „Jeśli trzecią wojnę światową rozegramy bombami atomowymi to czwartą rozwiążemy za pomocą łuków i patyków".

--------------------------------------------------------------------------------

Proszę nie bić ;]

Bartolomeo, dobrze prawisz.
Luke, no nie wiem, niech Shawn i Corey to przeczytają, może zmienią i MOŻE zatwierdzą. (Nie czytałem, wiec nie wiem czy to siędo czegokolwiek nadaje)

Dołączył: 10 Mar 2008 Posty: 4 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Napisałem już we wstępie że wiem że świat nie ten ale wyjaśniłem dlaczego też można by to użyć.

Hm... Nie powiem, całkiem nieźle. Mam tylko parę "ale".

Jak powiedział Corey, to nie jest nasz świat. Nie ma tu Rosji, USA i wszystkich państw które znamy. Owszem, mogą się pojawić aluzje w sesjach, aliści... Aliści będą one bardzo subtelne.
Co do światowego komunizmu. We wspomnieniach Shawna przewija się co nieco na ten temat. Mamy sobie wielkie megalopolis a`la Stany Zjednoczone (podkreślam "a`la"), które nagle zostaje pierdyknięte bombami ważącymi tyle, co dobrze wyrośnięty płetwal błękitny. Komuchy (bo tak nazwałem roboczo agresorów) pojawiają się znikąd, grabią, gwałcą, maltretują, mordują i robią inne, gorsze, rzeczy na "m" i "g". Oczywiście mówimy tu tylko o olbrzymim Kontynencie, wzorowanym ździebko na Pangei (chyba każdy wie, co to jest) i wizji Kalifornii w Falloucie.
Czy są jakieś inne kontynenty...? Pewnie są. Tylko póki co nie dotrzecie do nich, choćbyście się usrali i umazali. ;]
I na koniec coś na temat mutantów i promieniowania.
Nie napisałeś, czym do końca było Blastwave, poza tym, że jest to broń masowego rażenia. I tu pytanie - co to za broń? Chemiczna? Biologiczna? Nuklearna? Co robi z ludźmi? Zmienia ich w mutanty? Unicestwia? Warto byłoby to omówić.

I ogólne zastrzeżenie - apokalipsa nadeszła stanowczo za szybko. Upadek cywilizacji to proces długotrwały. Imperia nie giną z dnia na dzień, tu potrzeba całych dekad.

Dołączył: 10 Mar 2008 Posty: 4 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Cóż, dzięki za docenienie ;] Jak mówiłem : To wszystko można łatwo zedytować, zaczerpnąć jakieś drobne pomysły. Ot nic tak nie stymuluje do pracy jak cokolwiek już zaczętego ;]
Co do samego Blastwave - To mogłoby być też rodzajem zagadki dla samych graczy. Kto jest winien temu wszystkiemu? kto pierwszy pierdyknął bombą? I czym ona w ogóle jest?

Fakt; co robi sami wiemy z gry Wink

Sesja a'la co/czemu/dlaczego byłaby niezłym pomysłem.

Dołączył: 10 Mar 2008 Posty: 4 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5