Ucieczka

Lukas sprawdził czy jest cały po zderzeniu, czuł się obolały.

- Jedź, jedź - ponaglił Jacoba - Nie ma czasu do stracenia

I rozejrzał się daremnie po okolicy.

Jurij jarał sobie spokojnie jointa jak to nagle go nie rzuciło do przodu z powodu nagłego zatrzymania się auta. Z wrażenia w trakcie lotu, aż wypuścił jointa. - Kurwa panowie, co to? Dziwkę bierzemy na pokład? - spytał rozglądając się wokół. Podrapał się po głowie po czym stwierdził - Szczać mi się chce kurwa!. Po czym z niepokojem i wyrazem niezwykłego bólu wyjrzał za okno.

Po serii z pokładowego cekaema stworzenie w ogóle przestało dawać oznaki życia. Zawiał wiatr, niosąc z sobą ziarenka piachu, który osadził się w ranach postaci.
To był człowiek. Najzwyklejszy w świecie człowiek, ubrany w wojskowy mundur do walk w mieście i najzwyklejszy wojskowy pancerz. Miał pistolet, ale nie lepszy od pistoletu Doca. Negocjator, albo elektronik. Choć... Raczej ten pierwszy. Ale cóż. Nie żył. No i miał plecak.

-Dobra, nie ma bata, spieprzamy stąd, kto rozkmini tę mapkę na monitorku ? A ty, jak już się zbakałeś to chyba masz tyle jaj ,zęby go przeszukać, nie ? Zażartował wybornie : D

Corey rozejrzał się jeszcze raz po kolicy.

- Idź z nim może? - zaproponował Jackowi - Będe was osłaniać - zaproponował i jeszcze raz rozejrzał siępo Gruzowisku.

Jack wzruszył ramionami i zeskoczył z wozu. Podszedł do ciała człowieka i lekko trącił nogą. Spojrzał na twarz faceta i zajął się przeszukiwaniem go.

Lukas odłożył broń i oparł się wyglądajac przez okno, gdy Jack przechodził obok tylko machnał znudzony ręka.

- No dobra - odpowiedział Jurij, po czym biorąc swój miotacz w dłoń wyszedł z auta i pognał w miejsce zwłok, gdy tam się znalazł, przewiesił miotacz przez szyje rozpiął rozporek w swym kombinezonie i wydalił swoje nieczystości na grunt niedaleko zwłok. Westchnął i zapiął rozporek, następnie podszedł do zwłok i zaczął przeszukiwać wszystkie kieszenie. Zdjął plecak i włożył do niego pistolet i to co znalazł przy trupie, następnie wziął ów plecak i udał się w stronę samochodu.

Lukas o mało co nie został obsikany przez Jurija.

Przy okazji zdążył znaleźć przy trupiaku mapę, trochę amunicji dla Doca i nieco medykamentów. Niedługo się tym nacieszył, bo zaraz potem pyro załadował wszystko do plecaka i zatargał do garbusa. Tam cały oddział mógł się zająć oględzinami znaleziska.

-Dobra, to teraz moja działka, fuj- Powiedział zasmucony. Obejrzał pobieżnie trupa, kim może być, jaka rasa, normalka. I właściwie, skąd on siędo kurwy nędzy tu wziął ? Zaczął szukać śladów stóp, czegokolwiek !

Corey miał bardzo ochotę się rozluźnić jednak jakiś wewnętrzyn rozsądek kazał mu pozostać czujnym, coś mogło się zaraz wstać a wtedy liczyła się każda setna sekundy. Nie mógl tracić czasu na łapanie za cekaem.

- I? - zapytał nerwowo

Stalker spojrzał na Jurija ,który wracał z łupem do samochodu . Na chwilkę przykucnął i rozejrzał się uważnie wokoło. Miał nadzieję ,że jego instynkt stalkera nieco mu dopomoże dobrać kierunek.

- Uważaj zjebańcu - powiedział do Jurija, gdy ten o mało nie "trafił". Dlaczego musiał pracować z nimi?

Jurij przyniósł plecak do samochodu po czym przystąpił do wyciągania i prezentowania wszystkiego co znalazł oddziałowi. Ze szczególną uwagą wyciągnął mapę.
- Patrzcie co znalazłem przy nim! Mapa! Zobaczcie to sami - powiedział po czym wyciągnął dłoń trzymającą mapę.

Jacob stwierdził, że mężczyzna którego zakatrupili był jeszcze żywy, po zderzeniu z samochodem. Nosił nieśmiertelnik.
Kapitan Simon Thompson 12 sierpnia 1740 nr 36152
W oczach trupa dało się widzieć tylko zdumienie i strach.
Ale miał fajne rękawiczki na łapach. Takie... Rokerskie!
Po zabraniu tychże znalezisk i stwierdzeniu, że Thompson nie był mutasem, sanitariusz wrócił do wozu i zasiadł za kółkiem.

Z kolei Jackowi coś mówiło, żeby skierować się dalej na autostradę.

Zerwał nieśmiertelnik, drugi wsadził mu do ust.
-Patrzcie chłopaki, jakie mam kozackie rękawiczki !- Powiedział do kolegów chwaląc się zdobyczą.- Mam nieśmiertelnik, jakbyco , trzymamy sie wersji, ze znaleźliśmy go potrąconego i podziurawionego, ok ? W końcu tak jest. No wskakujcie na pakę, jedziemy. Stalker, rozkminiaj mapę.
Zapuściłsilnik poczym z nieznaczną jak na jeszcze przed chwilą prędkością ruszył przed siebie.

Corey czuł, że robi źle ale rozluźnił się tylko na chwilę opierając skrzyżowane ręce na ckmie

- I co, coś ciekawego?

Zarechotał, gdy Jurij o mało nie "trafił" w Lukasa.

Jack spojrzał na towarzyszy. Znimi chyba przeżyje . Odezwał sie do Doca :
-Kieruj się na autostradę , tam jakoś uda nam się przezyć.

Lukas bąknał tylko coś niezadowolony pod nosem i czekał na rozkazy.

Jurij westchnął głęboko, po czym ziewnął, zresztą jeszcze głębiej, nie czekając na to co powiedzą czy zrobią towarzysze oparł się o oparcie, zamknął oczy i próbował zasnąć. Z początku mu się to nie udawało, ale w końcu nieprzespana noc zrobiła swoje i rzuciła Magnowa w objęcia Morfeusza.

Garbus podskakiwał na wybojach, gdy Doc skierował go w stronę autostrady. Cholera wie, skąd Jacob wiedział, gdzie ona jest. Po prostu miał przeczucie, że jak skieruje wóz w prawo dotrze do autostrady.
Tymczasem NYFB zajął się studiami mapy. Teraz miał już pewność, że są na dobrej drodze. Według skali mieli do pokonania jeszcze jakieś dwadzieścia kilometrów. Na oko, rzecz jasna i w dużym przybliżeniu. No i jechali na północny wschód, a więc w stronę Muru.
Corey tymczasem obserwował drogę z rosnącym znudzeniem. Jurij spał. Lukas gapił się na zewnątrz. Słońce wschodziło, zalewając świat złotą poświatą.

-Teraz to ja naprawdę nie wiem co robimy - westchnął.
-Z chęcią rozbiłbym obozowisko i się zdrzemnął, w takim tempie to jeszcze 2 dni i zostaną z nas wraki, szczególnie ze mnie, jeżeli będę brał te świństwa. - Proponuje gdzieś tutaj, ale NYFB, masz robotę, zostaw mapę i szukaj jakiegoś miejsca żeby zakampić.- Musimy mieć siły, żeby dalej jechac i walczyć. Co z benzyną ?
Zdecydowanie zwolnił, do 60-tki

Corey odetchnął z ulgą. Jebany szary szlak w białe paski. Taaak, to jest to. Wiedział, że ich problemy mogą się dopiero zacząć, jedzenie, paliwo, pokonanie muru, ale to się nie liczyło. Osiągnęli cel, mogli opuścić przeklęte Gruzowisko. Zszedł ze stanowiska i klapnął.

- Dobrze robota oddziale pierwszy

Powiedział i sięgnał po fajkę.

Jack patrzył na mapę ,szukał na niej jakiegoś miejsca na odpoczynek i co jakiś czas wstawał i rozglądał się za czymkolwiek do przenocowania :
-Słuchajcie ,możemy jechać przez Mur lub do Targu... co wolicie?

- Targ - powiedział Lukas patrząc przez okno i ciesząc się wolnością.